Dedes

Dedes (1993)

[Ρουμί]

Αφέντης μας έν κι αγαπούμεν τον

κι απ' εκείνον έν καλή η ζωή μας.

Γιατί γύρισες, γιατί βρώμισες;

πε με τι έπαθες, πε με τι έχασες!

(Άι καρδιά μου, άι ψυχή μου!

άι το ετούτο μου, άι το εκείνο μου,

αχ σπίτι μου, αχ στέγη μου!

Αχ θησαυρέ μου, αχ χρυσοπηγή!)

Έλα καλέ μου, έλα σάχη μου·

χαρά δε δίδεις, δος μας άνεμο!

Που διψά πίνει, που πονεί λαλεί·

μηδέν τσάκωσες, καλέ, το γυαλί;

He is our Master and we love him

and because of Him our life is good.

Why have you come back, why did you get dirty?

Tell me what happened to you, tell me what you have lost!

(Oh my heart, oh my soul,

oh my this, oh my that,

ah, my house, ah my shelter!

Ah, my treasure, ah golden spring!)

Come my darling, come my shah,

you give no joy: give us the wind!

Who thirsts, drinks; who hurts, cries out;

darling, have you smashed the glass?

*Από τον ιστότοπο opudjis

the man is a guest house

Ο Ξενώνας

[Ρουμί]

Ο άνθρωπος είναι ένας ξενώνας.

Κάθε μέρα ένας καινούργιος ερχομός,

μια χαρά, μια θλίψη, μια κακία,

μια στιγμιαία συνειδητοποίηση φτάνει όπως ένας απρόσμενος επισκέπτης.

Υποδέξου τα όλα!

Ακόμα κι αν πρόκειται για ένα πλήθος καημών,

που βίαια αδειάζουν το σπίτι από τα έπιπλά του,

φέρσου σε κάθε καλεσμένο με αξιοπρέπεια,

θα μπορούσε κάλλιστα να σε ετοιμάζει

για μια χαρά καινούργια.

Τη νηφάλια σκέψη, την ντροπή, τη υστεροβουλία,

υποδέξου τες στην πόρτα χαμογελώντας και κάλεσέ τες μέσα.

Να είσαι ευγνώμων για καθετί που έρχεται,

γιατί έχει σταλεί ως οδηγός απ’ τον επέκεινα κόσμο.

*Από τον ιστότοπο catisart

A New Rule

[Rumi]

It is the rule with drunkards to fall upon each other,

to quarrel, become violent, and make a scene.

The lover is even worse than a drunkard.

I will tell you what love is: to enter a mine of gold.

And what is that gold?

The lover is a king above all kings,

unafraid of death, not at all interested in a golden crown.

The dervish has a pearl concealed under his patched cloak.

Why should he go begging door to door?

Last night that moon came along,

drunk, dropping clothes in the street.

"Get up," I told my heart, "Give the soul a glass of wine.

The moment has come to join the nightingale in the garden,

to taste sugar with the soul-parrot."

I have fallen, with my heart shattered -

where else but on your path? And I

broke your bowl, drunk, my idol, so drunk,

don't let me be harmed, take my hand.

A new rule a new law has been born:

break all the glasses and fall toward the glassblower.

*found in All Poetry